بین دانستن و عمل کردن فرق بسیار است  مانند کسی میماند که علم دارد -دارد میبیند-مار و عقرب به او نزدیک میشود ولی چون از دست و پا فلج هست توانایی دورکردن مار و  عقرب از خود ندارد  . این مثل انسانهای عالم و بی عمل هست . البته برعکسش هم صدق می کنه . یعنی عامل بدون علم  کسی که دست و پای سالمی دارد و چشمانی کور -چون اگاهی ندارد از نزدیک شدن مار و عقرب نیش خواهد خورد.

مهربانی ؟ چه خوب ، بخشنده ای ؟ چه بهتر

میدانستی که اینها صفات خداوند متعال هستند که در تو تجلی دارند .

راستی انگاری بارز ترین صفت خداوند چیست .

خالق ؟

آری می توان گفت .

این صفت الهی در تو نیز تجلی دارد .

سعیت آن باشد تا توانی شکوفایش کنی .

شکوفایش کنی ارزنده خواهی شد ؛ خلاق خواهی شد .

خلاق ، به زبان دیگر هنرمند .

هنر هنر هنر ....

چقدر دلم می خواهد این واژه را تکرار کنم و با هر تکرار جلوه ای از آن را در ذهن خویش تداعی کنم .

می دانستی علم زائیده ی هنر است .

آنگاه که هنر کنی علم متولد می شود .

اینکه با تمرین و تکرار بتوانی قطعه ای موسیقی از هنرمندی مشهور را در حد کمال و زیبایی بنوازی هنر نکردی !

این نتیجه ی علم آموزی توست .

آنکه اول بار آن قطعه ی موسیقی را ساخت و نواخت هنر کرد .

هنر مند باش ،

بدان که : مفتضحانه ترین هنر ارزشمند تر از زیبا ترین تقلید است.

علم بهتر است یا هنر ؟